Badanie EKG pod obciążeniem, które przez pacjentów jest nazywane próbą wysiłkową, to specyficzny rodzaj elektrograficznego badania serca wykonywanego podczas wykonywania przez pacjenta wysiłku fizycznego, zwykle na bieżni. Głównym celem tego badania jest ocena wydolności systemu krążenia. Istnieją jednak pewne stanowcze przeciwwskazania do przeprowadzenia takiego badania, m.in. niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego, tętniak aorty czy zablokowanie tętnicy płucnej. Przygotowanie do badania EKG pod obciążeniem wymaga powstrzymywania się od spożycia posiłków oraz abstynencji od palenia papierosów.
Badanie EKG, czyli elektrokardiografia, polega na pomiarze aktywności elektrycznej serca i przedstawieniu jej w formie szeregów wykresów. Serce można porównać do pompy, która poprzez kurczenie i rozkurczanie umożliwia krwi przepływanie przez cały układ krwionośny. Prawidłowy tok tego przepływu jest możliwy tylko wtedy, kiedy czynność serca odbywa się w odpowiednim tempie i rytmie. Funkcjonowanie na takich zasadach zapewniają grupy komórek nazywane układem bodźcotwórczo-przewodzącym.
Serce generuje impulsy elektryczne, które są odpowiednie dla funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego. Te impulsy są konsekwentnie przekazywane przez układ bodźcotwórczo-przewodzący w postaci fali elektrycznej, która w specyficzny sposób obejmuje całe serce i pobudza komórki mięśnia sercowego do skurczu. Dzięki przyłożeniu elektrod EKG do skóry w okolicy serca oraz na kończynach, możliwe jest zarejestrowanie tej fali i przedstawienie jej w formie linii, na której widoczne są tzw. załamki, odpowiadające przepływowi prądu przez kolejne części serca. Rutynowo w badaniu EKG zbierany jest sygnał z 12 tzw. odprowadzeń, którym odpowiada 12 wykresów na wyniku badania.
EKG pod obciążeniem (czyli próba wysiłkowa) to odmiana standardowego EKG spoczynkowego. Celem tego typu badania jest pomiar aktywności elektrycznej serca w warunkach zwiększonego obciążenia wywołanego wysiłkiem fizycznym o znanej intensywności. Istotności badania EKG pod obciążeniem dodaje fakt, że niektóre stany patologiczne serca mogą ujawnić się lub zintensyfikować dopiero podczas intensywnej pracy serca, kiedy to jego zapotrzebowanie na tlen jest wyższe. Wysiłek fizyczny powoduje przyspieszenie częstości i siły skurczów mięśnia sercowego, tworząc tym samym odpowiednie warunki do przeprowadzenia badania.