Fulani, ludność zamieszkująca różne regiony Afryki Zachodniej, mają swoje unikalne zwyczaje dotyczące zawierania małżeństw. Już dwunastoletnie dziewczynki są oddawane za żony, co ma na celu zachowanie ich niewinności oraz zabezpieczenie przed niewłaściwym zachowaniem. Zazwyczaj wybiera się dla nich mężczyzn, którzy są od nich od dwóch do trzech razy starsi, często będących ich kuzynami. Zanim jednak owa ceremonia ma miejsce, panowie muszą poddać się bolesnemu rytuałowi chłosty, nie pokazując ani trochę bólu, aby nie skompromitować honoru swojej rodziny.
Fulani to grupa etniczna zamieszkująca przede wszystkim Nigerię, lecz także inne kraje takie jak Niger, Czad, Senegal, Kamerun, Mali, Gwinea czy Burkina Faso- łącznie są obecni w ponad 25 krajach! Szacuje się, że może ich być nawet 65 milionów. Według legendy pochodzą z Półwyspu Arabskiego.
Nie są jednorodnym społeczeństwem- różnią się językiem i zwyczajami, w zależności od kraju zamieszkania. Większość Fulani to sunnici, przestrzegający prawa szariatu. Ich kulturę łączą wspólne obyczaje, wierzenia i praktyki religijne, lecz nie we wszystkich krajach są one identyczne.
Fulani, jako ludność przeważnie koczownicza i pasterzy, mają swoje bydło jako symbol zamożności. Część z nich prowadzi półkoczownicze życie, zajmując się hodowlą zwierząt oraz rolnictwem. Inni natomiast przeprowadzili się do dużych miast w poszukiwaniu pracy. Elity Fulani często obejmują wysokie stanowiska i są aktywni politycznie.
W Nigerii małżeństwo można zawrzeć w ramach trzech różnych systemów prawnych: cywilnego, islamskiego i zwyczajowego. Fulani zamieszkujący północ Nigerii korzystają z prawa islamskiego, mimo tego że Nigeria ratyfikowała różne prawa międzynarodowe, które teoretycznie powinny być przestrzegane. W Nigerii około 12% dziewcząt zostaje wydanych za mąż przed 15. rokiem życia, a ponad 30% przed 18. rokiem życia. U Fulani wskaźniki te są jeszcze wyższe i przekraczają 50%, a w niektórych regionach, np. w stanie Bauczi, dochodzą nawet do prawie 74%!
Fulani zawierają małżeństwa endogamiczne, co oznacza, że w związki małżeńskie wchodzą członkowie tej samej rodziny. Istotne jest utrzymanie majątku w jednej rodzinie, dlatego interakcje z innymi plemionami nie są częste. Fulani praktykują również system kastowy, gdzie związki między wyższą a niższą kastą są bardzo rzadkie.
Małżeństwa są często aranżowane jeszcze przed narodzinami dzieci. Kobiety zostają wydane za mąż jako nastolatki, a mężczyźni zwykle między 20. a 30. rokiem życia. Mężczyzna może mieć maksymalnie cztery żony, a liczba jego żon zależy od jego zamożności i możliwości utrzymania dużej rodziny.
Zanim małżeństwo zostanie zawarte, muszą nastąpić trzy etapy, które jednak mogą różnić się w zależności od tradycji konkretnego plemienia. Pierwszym jest Sharo – rytualna chłosta, która jest częścią ceremonii ślubnej. W ramach tego testu młodzi mężczyźni muszą wykazać się odwagą i wytrzymałością, udowadniając, że są gotowi do małżeństwa i życia małżeńskiego. Młodzi mężczyźni są poddawani bolesnej chłoscie, nie mogąc okazać strachu czy bólu, nawet jeśli ich skóra pęka i krwawi. Świadomi, że są obserwowani przez rodziny, wiedzą, że muszą znieść ból bez jęknięcia.
Gdy mężczyzna wykaże się już odwagą i wytrzymałością, następuje najważniejsza część ślubnej ceremonii: zapłata posagu. Rodzina pana młodego otrzymuje stado bydła od ojca panny młodej. To sado koowgal sprawia, że małżeństwo jest legalne.