Wybór odpowiedniego specjalisty w aspekcie zdrowia psychicznego: jak rozpoznać różnice między psychologiem, psychoterapeutą a psychiatrą?

Coraz częściej zauważamy, że otaczające nas społeczeństwo z coraz większym zaufaniem korzysta z profesjonalnej pomocy w dziedzinie zdrowia psychicznego. Stigma, które niegdyś wiązało się z wizytami u psychologa czy psychiatry, zanika, dzięki czemu wiele osób decyduje się na podjęcie terapii dla poprawy swojego samopoczucia i funkcjonowania. Niemniej jednak, wiele osób wciąż zmagając się z problemem odróżnienia ról trzech kluczowych specjalistów w tej dziedzinie: psychologa, psychoterapeuty i psychiatry. Dowiedz się, w jakich sytuacjach warto umówić wizytę u psychologa, a kiedy lepiej skorzystać z pomocy dwóch pozostałych specjalistów.

Spróbujmy najpierw zdefiniować, kim jest psycholog. Jest to osoba posiadająca magisterskie wykształcenie na kierunku psychologia, które trwa pięć lat. Dwa ostatnie lata studiów poświęcone są na zgłębianie wiedzy w obranej przez studenta ścieżce specjalizacyjnej. Psycholog zajmuje się diagnozą zaburzeń psychicznych, jak na przykład depresji. W ramach swojej pracy ma możliwość wystawiania zaświadczeń lub opinii o stanie psychicznym danej osoby oraz sposobie, w jaki ta osoba radzi sobie z emocjami. Psycholog może również udzielać doraźnej pomocy i edukować w zakresie przyczyn problemów psychicznych oraz metod ich zwalczania. Zadaniem psychologa jest również prowadzenie badań naukowych i realizowanie działań profilaktycznych, takich jak profilaktyka depresji. Trzeba jednak pamiętać, że psycholog nie ma uprawnień lekarskich ani psychoterapeutycznych – nie może przepisywać leków, wystawiać skierowań na badania specjalistyczne czy prowadzić terapii.

Wśród różnych specjalizacji w psychologii znajduje się psychologia kliniczna. Osoba zajmująca się tą dziedziną, czyli psycholog kliniczny, jest to profesjonalista, który po ukończeniu studiów magisterskich na kierunku psychologia, kontynuował edukację na czteroletnich studiach podyplomowych. Ten rodzaj specjalizacyjnej nauki skupia się głównie na praktyce i pracy z pacjentami w różnorodnych instytucjach. Psycholog kliniczny może posiadać jedną z wielu specjalizacji, takich jak: psychologia kliniczna dziecka, neuropsychologia kliniczna, kliniczna psychologia zdrowia, psychologia niepełnosprawności i rehabilitacji, psychogerontologia czy psychologia sądowa. W porównaniu do psychologa ogólnego, psycholog kliniczny ma szersze uprawnienia – może prowadzić terapię oraz wydawać opinie w sprawach sądowych.